Rozdział 33 - Troubles

- Dlaczego Harry ?
- Nic dobrego do naszego życia nie wniesie. Do tego nie chcę, żeby moje dzieci przebywały w jej towarzystwie.
- To moja mama.
- Pomogła Ci kiedy on Cie krzywdził ?!
- Nie krzycz na mnie. - odwróciłam się tyłem do niego i patrzyłam przez okno. Położył dłonie na moich przedramionach i delikatnie je pocierał.
- Zrozum, że ja się martwię Baby.
- Rozumiesz to, że ja za nią tęskniłam ? Przez te wszystkie lata chciałam, żeby się do mnie odezwała. Teraz kiedy tata nie żyje mogę ją odzyskać. Zrozum mnie.
- Summi.. Przecież masz moją mamę.
- To nie jest to samo.
- Kochanie nie chcę, żebyś cierpiała.
- Pozwól mi zadecydować.
- Dobrze. Chodź do mnie. - wtuliłam się w jego tors. Tutaj jest mi najlepiej.
- Tata i mama przytul !
- Jezu ona mówi jak jakiś rolnik. - jęknął Hazz i wziął ją na ręce. Resztę dnia spędziliśmy tuląc się do siebie w salonie.

~*~

*** Oczami Harry'ego ***

- Hazziu ! - Sunny weszła do mojego gabinetu prowadząc Darcy za rączkę. Mój grubasek.
- Cześć kochanie. Chodź do taty Darcey ! - pocałowałem moją ukochaną i wziąłem Darcey.
- Tęskniłyśmy.
- Ja też kochanie. Jak się czujesz ?
- W miarę dobrze.
- W miarę ?
- Strasznie kopie.
- Usiądź kochanie. Przyniosę Ci wody i
- Harry to normalne.
- Widziałaś się z mamą ?
- Nie Harry. Prosiłeś mnie, żebym poczekała z tym do porodu więc czekam.
- Wiesz, że ja się martwię i Ciebie i małego.
- Wiem. Jedziemy po rzeczy do pokoiku ?
- Tak aniołki. I na lody tak Darcey ?
- Tak tatusiu ! - objąłem Summi w talii i powoli wyszliśmy z gabinetu.
- Dzień dobry Panie Styles.
- Dzień dobry. - spojrzałem na jedną ze sprzątaczek. Zabijcie mnie, ale ich imion i nazwisk to ja nie pamiętam.
- Cześć Summer. - żart jakiś ?
- Do mojej małżonki proszę się zwracać z odpowiednim szacunkiem. Dzień dobry Pani Styles jest na miejscu.
- Cześć mamo. - Sunny wtuliła się w mój bok. - To właśnie mój mąż.
- Nie trudno się domyślić. Powinnam wracać do pracy. Do widzenia. - odeszła.
- Mógłbyś być milszy Hazz.
- Skąd miałem wiedzieć, że to Twoja matka ?
- Chodźmy już. Nie chcę się denerwować. - poprowadziłem ją do samochodu i pomogłem jej wsiąść. Pojechaliśmy do sears'a i wybraliśmy gotowy projekt pokoju dla naszego maluszka. Potem pojechaliśmy na rynek. W końcu obiecałem moim skarbom lody.
- Cześć wujku ! - mały James podszedł do naszego stolika.
- Cześć Jamesy. Gdzie masz rodziców ?
- Tam jest tatuś. - pokazał paluszkiem, a potem dał Darcy buziaka. Kochane to.
- Cześć Wam.
- Hej Nialler. - spędził z nami prawie całe popołudnie. Pomógł mi przynajmniej przygotować pokój dla syna, kiedy Summer opiekowała się Jamesem i Darcy.
- Wybraliście mu imię ?
- Tak.
- A jakie ?
- Alex.
- A kto będzie chrzestnym ?
- Ty.
- Ja ?! - prawie pisnął.
- No ty Nialler. - uśmiechnąłem się.
- Ale jak to ? Summi się zgodziła ?
- Summi to zaproponowała.
- A kto będzie matką chrzestną ?
- Eleanor.
- Pasuje mi. Wujcio Niall wkracza do akcji.
- Ale ty durny jesteś Nini.
- Chłopaki obiad. - Sunny krzyknęła na nas z dołu. Już tak mało czasu do porodu. Nie mogę się doczekać. Zszedłem na dół i odsunąłem dla niej krzesło. Zrobiła pysznego kurczaka.
- Sunny uwielbiam Twoją kuchnię. - powiedział Nialler pałaszując swoją porcję.
- Dziękuję Niall. Hazz ktoś dzwoni do drzwi. Sprawdzisz ?
- Oczywiście kochanie. - pocałowałem ją w skroń i wstałem od stołu. Otworzyłem drzwi i zobaczyłem matkę Summer.
- Słucham ?
- Zostawił Pan w pracy telefon, klucze i laptopa. Postanowiłam przywieźć w drodze do domu.
- Dziękuję.
- Jest może Summer ?
- Nie ma.
- Wydaje mi się, że ją słyszę.
- Proszę dać jej spokój. Jest w dziewiątym miesiącu ciąży, nie może się denerwować. Dziękuję za moje rzeczy. Do widzenia. - zamknąłem drzwi. - Obym Cie więcej nie widział. - wywróciłem oczami i wróciłem do jadalni.
- Kto to Hazz ?
- Ode mnie  z pracy. Zostawiłem telefon i klucze.
- To miłe z ich strony Hazz.
- Bardzo.
- Podziękowałeś ?
- Oczywiście Summi.
- Pójdę się położyć Harry. Ułóż też Darcy i Jamesa. To czas na drzemkę.
- Dobrze mój ty grubasku.
- Hazz ! - zaśmiałem sie tylko i pozbierałem talerze. Niall pomógł jej wejść po schodach, a potem uśpiliśmy dzieciaki. Otworzyliśmy sobie po piwie i kontynuowaliśmy pracę nad pokojem małego Alexa. Usłyszałem na dole telefon mojej ukochanej. Zbiegłem tam. Nieznany numer.
- Halo ? - odebrałem w końcu.
- Summi to ty ? Mówi mama. Wzięłam Twój numer z telefonu Twojego męża. - chyba chuj mnie strzelił.