Rozdział 32 - Good times, but..

Muzyka

Czekaliśmy na rozprawę przed salą. Warga mojej ukochanej żony niebezpiecznie drżała.
- Kochanie.. Proszę nie płacz. Wszystko będzie dobrze. - przytulałem ją. Chciałem odsunąć ją od tego wszystkiego z czym musiała się teraz mierzyć.
- Musimy już wchodzić.. - pocałowałem Baby i trzymając się za ręce weszliśmy na salę sądową. Usiadłem obok mojego prawnika, a Summer obok swojego.
- Rozprawa w sprawie rozwodu państwa Styles z wyłącznej winy pana Stylesa. Czy podtrzymuje pani wniosek ?
- Nie. Chcę wycofać wniosek. Doszliśmy z mężem do porozumienia.
- Czy pan zgadza się na takie rozwiązanie ?
- Oczywiście. Kocham moją żonę i nie chcę się z nią rozwodzić.

~*~

*** Oczami Summer ***

Harry jest chory. Biedny czuje się tak źle, że nie ma siły wstać z łóżka. Pojechałam razem z Darcy kupić mu jakieś owoce i zdrowe jedzenie. Moja malutka dzielnie maszerowała po śniegu śmiejąc się do przechodniów.
- Bam mama ! Bam !

zimowa Darcy <3

- Co ty robisz kochanie ? - wskakiwała w największe zaspy i śmiała się na cały głos. Ludzie patrzyli na nią z uśmiechami.
- Bam mama ! - miała takie zaróżowione od mrozu policzki. Jest do mnie bardzo podobna.
- Summer ? - usłyszałam kiedy tylko weszłyśmy do mojego ulubionego sklepu spożywczego. Odwróciłam się w poszukiwaniu osoby, która mnie wołała. Moje serce chyba stanęło. Mama. Moja mama. - Córeczko.. Minęło tyle lat. Co u Ciebie słychać ? Jezu jak ty się zmieniłaś !
- Nie próbowałaś mnie nigdy szukać. Ani mnie ani Spencera.
- Twój ojciec
- On nigdy nie był moim ojcem.
- Masz czas na kawę ?
- Nie. Mąż jest chory i muszę wracać do domu.
- To Twoje dziecko ?
- Tak. Moja córeczka.
- Jak masz na imię skarbie ?
- Darcy.. - powiedziała grzecznie moja malutka.
- Śliczna. Taka jak Ty. Jesteś szczęśliwa, córeczko ?
- Jestem bardzo szczęśliwa.
- Cieszę się kochanie. Gdybyś potrzebowała mojej pomocy to wiesz gdzie mnie szukać. Od kiedy nie ma Twojego ojca nie mam za wiele do roboty.
- Co ?
- Ale co ?
- Jak to  nie ma ojca ?
- On nie żyje.
- Och.. - nie wiedziałam co powiedzieć. Zapewne to Harry, ale ona nie musi tego wiedzieć. - Cóż.. jak Harry wyzdrowieje to wtedy możesz mnie odwiedzić, albo ja Ciebie.
- Chcesz, żebym poznała Twojego męża ?
- Umm.. tak. - podała mi jakąś karteczkę.
- Zadzwoń kiedy będziesz chciała się spotkać. Muszę lecieć do pracy.
- Gdzie pracujesz ?
- Na przeciwko. - zaśmiałam się cicho. - No co ?
- To już znasz mojego męża.
- Harry Styles to Twój mąż ?
- Mój mąż i jej tatuś.
- Tatuś Harry. - Darcy zaklaskała w rączki.
- Jesteś w ciąży Summer ?
- Tak. Synek.
- Gratuluję.
- Dziękujemy. Muszę już iść. Naprawdę Hazz źle się czuje.
- Dobrze idź. Do zobaczenia.
- Cześć mamo. - zrobiłam zakupy i wróciłam do domu. Hazz leżał na kanapie przed telewizorem w otoczeniu chusteczek, herbaty i lekarstw.
- Tata zarazek ! - Darcy trzymała się od niego z daleka.
- Jak wyzdrowieje to masz łaskotkową wojnę gwarantowaną Darcy. - wypakowałam zakupy nadal w lekkim szoku.
- Żono.
- Tak Harry ? - zajrzałam do salonu.
- Nawet nie przyszłaś zobaczyć czy jeszcze żyję.
- Przepraszam kochanie.
- Dlaczego jesteś zdenerwowana ?
- Nic nic.
- Powiedz.
- Harry porozmawiamy o tym kiedy indziej.
- To coś poważnego ?
- Nie skarbie. Zrobię Ci coś do jedzenia.
- Dziękuję słoneczko. - wzięłam Darcy do kuchni i razem szykowałyśmy obiad.
- Kochanie, a kupiłaś mi pomarańczkę  ?
- Tak. - podałam mu ją z reklamówki.
- Jesteś aniołem.
- Wiem.
- Czyj to numer ? - wyjął z siatki kartkę, którą dała mi mama.
- Hazz
- Czyj to numer ?!
- Mojej mamy.
- Spotykasz się z nią bez mojej wiedzy ?!
- Nie. Dzisiaj zaczepiła mnie w sklepie.
- Cóż dopilnuję, żebyś więcej jej nie spotkała !


Wybaczcie, że tak długo. Powtarzam to po raz kolejny. Szkoła, obowiązki, znajomi, brak czasu i brak weny. Kocham Was bardzo + jeżeli niektórzy sądzą, że hejty przyśpieszą rozdział to są w błędzie. Nie podoba się to nikt nie każe wam tego czytać. / Horanowa.;)