Rozdział 11 - Engagement

~Harry~

Wysiadłem z samochodu, zamykając automatycznie drzwi. Wybrałem najlepszy jubiler jaki mogłem. Teraz trzeba było zdecydować jaki pierścionek zakupić. Przeszedłem przez ulicę i wszedłem do sklepu. Zawsze kupowałem tutaj prezenty dla żony. Kiedy powiedziałem ekspedientce, że chodzi o pierścionek zaręczynowy, pobladła. 

- Czyli to jednak prawda, że pan się rozwiódł.. - powiedziała cicho i pokazała mi to, czym byłem zainteresowany. 

- Nie rozwiodłem się - spojrzałem na nią spokojnie, a potem przyjrzałem się różnym rodzajom biżuterii. Była ciekawa, ale głupio było jej zapytać. 

- Ten jest piękny. - Wziąłem do ręki pierścionek z białego złota z dużym brylantem. Sunny na pewno by się spodobał.

- Sądzi Pani, że żona przyjmie drugie oświadczyny ? - uśmiechnąłem się wyciągając portfel.

- Skoro zgodziła się pierwszy raz, to zgodzi i drugi - odparła. Zapłaciłem kartą, nie noszę przy sobie 20 tysięcy funtów. Było drogie. Ale moja żona jest najdroższa. Wstąpiłem obok do sklepu z zabawkami. Co ja dzieciom będę żałował. Czuję jakbym żył na nowo. Zadowolony, uśmiechnięty. Kupiłem im zabawki i pojechałem do pracy. Nawet na nikogo nie krzyczałem. Podziękowałem asystentce za kawę. Chciałbym zorganizować Summer wymarzone ferie w tym roku. Teraz wszystko się układało. O 15 pojechałem do domu, tak jak umawiałem się z żoną. Wieczorem Niall ma przypilnować maluchów.
- Tatuś ! Tatuś ! - usłyszałem od wejścia. 

- Jestem, jestem - zdjąłem marynarkę i wziąłem Alexa na ręce. Przytulił się mocno. Pocałowałem go w czoło. Był fajnie ubrany. Styl to ma po mnie. Darcey też przyszła. Księżniczka moja. Trzymała misia. Widocznie dopiero wstała, bo miała potargane kucyki. Wziąłem ją za rączkę i we trójkę poszliśmy do salonu.
- Cześć kochanie - powiedziałem do przestrzeni. - Darcy, gdzie mama słoneczko?  - Tam. - pokazała na kuchnię.

- Jak zwykle. To idziemy. Alex dreptaj - postawiłem go obok. Pobiegł pierwszy. Usłyszałem śmiech żony kiedy wpadł w jej nogi. Posadziłem Darcey na kuchennej wyspie, dałem miśka, a kobietę przyciągnąłem i pocałowałem.

- Hej kochanie.

- Hej mała, idziemy dzisiaj na łyżwy - oświadczyłem, uśmiechając się do niej.

- Dzieci są za małe. Nie umieją jeździć na łyżwach. 

- Dzieci zostają z wujkiem Niallem - rozłożyłem ręce do syna i dałem mu zabawkę.

- Dziękuję. - powiedział grzecznie. Pokazałem na policzek, uśmiechając się do niego. Miałem świetny humor. Dał mi buziaka.

- Mój maluszek. - Uśmiechnął się tylko i poszedł pokazać Sunny zabawkę. Summer podała obiad. Wziąłem ją na kolana i nakarmiłem.

- Jedz. Na pewno jesteś głodny.

- Jak dobrze znów cię tu mieć. - Pocałowała mnie w policzek i wstała do Darcy. Zjadłem obiad, który przygotowała. Wyśmienity. Potem dałem dzieciom prezenty. Były radosne, co też mnie cieszyło. Zadowolony usiadłem z żoną. Objąłem ją ramieniem i patrzyłem na jej profil. Taka piękna jak jest uśmiechnięta. Beztroska. Zayn by na nią nie zasługiwał. Zresztą ja też. Chciałbym już zawsze widzieć tylko uśmiech. Pocałowałem ją w skroń.

- W co ja się dzisiaj ubiorę ?

- W coś wygodnego kochanie.

- Ładnie i wygodnie. - pokiwałem głową z aprobatą. - A to jakaś okazja ? - zaprzeczyłem gestem. Uśmiechnęła się i wstała. Podszedł do mnie Alex. Wziąłem go na kolano. Był podobny do mnie, ale i do Summer.

- Tatuś spać. - powiedział trąc oczka.

- Oczywiście skarbie. Bajka czy śpiewamy? - podniosłem się z nim.

- Spać. - przytulił się zamykając oczy.

- To śpiewamy - poszedłem z nim na górę i zanuciłem jego kołysankę. Szybko zasnął. Alex to anioł. Pocałowałem go w czoło i ustawiłem niańkę. Wyszedłem z pokoju mojego synka, ale wtedy usłyszałem huk aż domem zatrzęsło. Kazałem Summer zostać w środku i wyszedłem przed dom. Nikogo nie było obok mojego spalonego mercedesa. Wróć..spalonego?! Tylko, że paczka malboro leżąca obok zdradziła sprawcę. No zajebie. Ja mam mieć ugodę z nim? Przecież on robi wszystko, żebym go zabił.

- Harry - usłyszałem żonę a za chwilę poczułem jej delikatne dłonie na moich ramionach. Zamknąłem oczy i wziąłem głęboki oddech. Jestem kurwa spokojny jak kurwa baranek.

- Nie daj się sprowokować. Proszę.

- Oczywiście. Tylko niech zapomną o zgodzie. On, Louis i cała reszta - powiedziałem nad wyraz spokojnie.

- Niall i Liam są po naszej stronie.

- Do domu -odwróciłem się i zadzwoniłem po straż. Niech to zabiorą. Posłusznie zrobiła co powiedziałem. Po godzinie miałem czysty trawnik. Ale chętnie bym go zmusił żeby sam to sprzątal. Wróciłem do domu, aby się przebrać. Niall miał niedługo przyjechać. Summer zamknęła się w łazience, a ja szybko zmieniłem koszulę oraz spodnie. Chciałem się już oświadczyć. Żeby znów była moja. Drugi ślub. Nowy początek życia. Miałem nadzieję, że się zgodzi. To potwierdzenie naszych uczuć.Razem na zawsze i na wieczność.

- Sunny skarbie, jesteś gotowa? - podszedłem do drzwi.

- Tak. Już. - Wyszła z łazienki w legginsach i koszulce. Na wierzchu miała kamizelkę z futerka.

- Cudownie - wziąłem ją za rękę i sprowadziłem na dol. Włosy splotła w warkocza.

- Ładnie ? Podobam Ci się  ? - w odpowiedzi ją pocałowałem. Auto musiałem od Nialla pożyczyć, bo moje nie w domu. Zabrałem maleńką na łyżwy, a po udanej zabawy na kolację, do restauracji, na którą napadłem w dniu, kiedy się poznaliśmy. Jedliśmy posiłek rozmawiając o pierdołach, ale w końcu musiałem przejść do sedna sprawy. Podałem jej złożoną równo kartkę.

Wiem, że nigdy nie lubiłaś tych zmarszczek wokół oczu, gdy się uśmiechasz

Nigdy nie lubiłaś swojego brzucha ani swoich ud

Dołeczków na twoich plecach u dołu twojego kręgosłupa

Ale ja będę kochał je bez końca

Przepraszam, jeśli powiem, że cię potrzebuję

Ale wszystko mi jedno, nie boję się miłości

Bo kiedy nie jestem z tobą, jestem słabszy

Czy to takie złe?

My tylko się starzejemy kochanie,

i myślałem o tym ostatnio.

Czy to kiedykolwiek wpędzało cię w szaleństwo,

Tak szybko jak zmienia się noc?

Wszystko, o czym kiedykolwiek marzyłaś,

Znika, kiedy się budzisz,

Ale nie ma się czego bać,

Nawet, jeśli noc się zmienia,

Nigdy nie zmieni mnie i ciebie.

Uśmiechnęła się i wzięła mnie za rękę. 

Zsunąłem się z krzesła i uklęknąłem. 

- To wszystko co chciałem powiedzieć napisałem na tej kartce. Chcę to odbudować. Nasz dom, nasze małżeństwo. Baby, zgodzisz się zostać moją żoną raz jeszcze? - Zakryła usta dłońmi, a potem zaczęła wiercić się w ten śmieszny sposób jak zawsze kiedy jest podekscytowana. Uśmiechnąłem się i wsunąłem rękę do marynarki, aby wyjąć pierścionek.

- Oczywiście, że tak. - Nasunąłem na jej dłoń kolejny pierścionek i pocałowałem. Czułem się jak za pierwszym razem. Tak samo szczęśliwy i spełniony jako mężczyzna. 

- Weźmiemy drugi ślub - szepnąłem.

- Nawet nie wiesz jaka jestem szczęśliwa. - pocałowałem ją jeszcze raz i powoli poszliśmy do wyjścia. Wsiedliśmy do samochodu. Cieszyłem się jak nastolatek. Powoli jechałem do domu. Byłem taki inny niż ostatnio. Uśmiechałem się. Nic mnie nie przybijało. 

- Wiesz, myślałem trochę i może poczekajmy jeszcze parę miesięcy z dzieckiem? - wziąłem ją za rękę już parkując. Wyłączyłem silnik. - Nie chcę znów wpaść w schemat. - Pokiwała tylko głową nic nie mówiąc. Cały czas patrzyła na pierścionek jakby z niedowierzaniem. Jest przemęczona i wygląda na chorą. 

- Źle się czujesz, Summer? - spytałem niepewnie.

- Od dłuższego czasu Harry. 

- Czemu mi nie powiedziałaś? Byłaś u lekarza?

- Byłam. To pewnie znowu brak witamin czy coś takiego. Jutro mam odebrać wyniki. 

- Pójdę z tobą. - Pokiwała głową i wysiadła z samochodu. Schudła. Znowu. Westchnąłem. Teraz to byłem przybity. Wszystko będzie dobrze. Jeżeli będzie trzeba załatwię jej najlepszych lekarzy. Stać mnie na to. Dlatego zawsze chciałem być bogaty. Żeby mieć wszystko. Dostęp do wszystkiego. Objąłem ją ramieniem i zaprowadziłem do domu. Dzieci spały. Niall spał. Spokój i cisza. Żona poszła pod prysznic, a ja napisałem Louisowi o tym co zrobił Zayn.  "To po której stronie stoisz?"

Nie odpisał mi. Położyłem Baby spać, a sam wziąłem kąpiel. Tylko niech się nic nie komplikuje. Niech będzie dobrze. Dołączyłem do małżonki bojąc się jutra. Miałem złe przeczucia. Nie mogłem spać. Z samego rana zawiozłem dzieci do mojej siostry, a potem z żoną pojawiłem się u lekarza.

 - Summer martwię się - przyznałem.

- Harry będzie dobrze. Musimy w to wierzyć. - położyła dłoń na mojej, na swoim udzie. Pokręciłem głową. To wcale nie pomagało. Lekarz zaprosił mnie do środka, a ja już po jego minie widziałem, że jest źle. Nie wiedziałem tylko jak bardzo. 

- Dobrze, że jest pan z żoną. - powiedział i usiadł. 

- Wcale nie jest dobrze. Co jej jest? -byłem gotów ich wszystkich pozabijać. Moja mała...

- Pani Styles, ma pani zapalenie mięśnia sercowego. - Nie wiedziałem kto bardziej zbladł..Ona czy ja? O Boże..